
Bijna iedereen heeft wel eens last gehad van een blaar op zijn voet. Als je lichte pijn voelt bij het wrijven over je voeten en een rode huid in dit gebied hebt, is de oorzaak meestal een blaar op je voet. De technische term voor een blaar is bulla, terwijl kleinere blaren blaasjes genoemd worden.
In dit artikel geven we je tips en hulp over hoe je een eind kunt maken aan vervelende blaren aan je voeten of ze kunt voorkomen. We vertellen je ook over effectieve huismiddeltjes tegen blaren op je voeten.
De belangrijkste feiten in het kort
- Een blaar op de voet is meestal niets om je zorgen over te maken. Meestal geneest het na een paar dagen vanzelf. Hoe dieper de blaar onder de huid zit, hoe langer het duurt voor ze genezen is.
- Blaren worden veroorzaakt door voortdurende, punctuele wrijving. De meeste blaren worden veroorzaakt door verkeerd schoeisel of een verkeerde stand van de voet. Als je vatbaar bent voor blaren, zijn er een paar preventieve maatregelen die je kunt nemen.
- Een blaar op de voet moet behandeld worden met een blaarpleister. Verschillende huismiddeltjes kunnen ook helpen. Geneest de blaar niet of raakt hij ontstoken, dan moet een arts geraadpleegd worden.
Definitie: Wat is een voetblaar?
Een voetblaar is een met vloeistof gevulde holte onder de huid. Eronder zitten zenuwuiteinden waar de vloeistof op drukt, wat een pijngevoel veroorzaakt. In het algemeen geldt: hoe dieper de blaar onder de huid zit, hoe meer pijn hij doet en hoe langer het duurt voor hij genezen is.
Achtergrond: Wat je moet weten over blaren op je voeten
Waarom ontstaat een blaar op de voet?
Reden voor blaren | Triggers |
---|---|
Infecties | Gordelroos, voetschimmel, herpes |
Allergische reacties | Insectenbeten, exantheem van geneesmiddelen, jeukende netelroos |
Wrijving of verbranding | Ongeschikt schoeisel, extreme stress, 2e graads brandwonden, bevriezing. Verbrandingen van de huid. Graad, bevriezing |
huidziekten | perphyria, epidermolysis bullosa, diabetes mellitus |
Martin D. Hoffman beschrijft de oorzaken van blaren op de voeten als vocht- en deeltjesophoping op de huid, te vaak gebruik van huidverzorgingsproducten en verkeerd schoeisel. (1)
Een blaar op de voet wordt meestal veroorzaakt door wrijving. Verkeerd schoeisel of een verkeerde stand van de voet verhogen het risico op een blaar op de voet. In principe is de vorming van een blaar met vocht een beschermingsmechanisme van de huid om het gewonde lichaamsdeel te beschermen tegen bacteriën en druk.
Hoe kun je een blaar op de voet behandelen?
Blaren op de voet hoeven meestal niet speciaal behandeld te worden. Blaarpleisters zijn een effectieve manier om snel van de blaar af te komen.
Een blarenpleister moet op de huid blijven zitten tot hij vanzelf loslaat. In geen geval mag je zelf in de blaar op je voet prikken, want dan kunnen ziektekiemen in de wond komen en tot een infectie leiden.
Hoe lang duurt het voor een blaar op de voet verdwenen is?
Het genezingsproces duurt meestal tot zeven dagen, maar bij grotere blaren duurt het vaak iets langer.
Hoe behandel je een open blaar op je voet?
Een open blaar is als een open wond, dus is het raadzaam hem af te dekken met een blaarpleister, zodat hij goed beschermd is en er geen mogelijke complicaties optreden, zoals ontstekingen, of zelfs bloedvergiftiging.
Wat moet er gedaan worden als een blaar op de voet ontstoken raakt?
Hoe kun je blaren op je voeten voorkomen?
over elkaar aan te trekken om te voorkomen dat de schoen tegen de huid schuurt. Synthetische sokken, die ook vochtafstotend zijn en van verschillende materialen gemaakt, zijn heel geschikt voor dit doel. Er kunnen blaren en andere ziekten op de voet ontstaan, vooral bij zware inspanning. Uit een studie van Europese marathonlopers blijkt dat 45% van hen macroscopisch zichtbare huidafwijkingen heeft. (2)
Als je gevoelig bent voor blaren op je voeten, kun je de aangetaste delen van de voet ook insmeren met vaseline, hertenvet of je eigen vetstiften. Zo kun je het ontstaan van een blaar van tevoren voorkomen, want deze vetten verminderen ook de wrijving. Aluminiumchloride kan op dezelfde manier gebruikt worden om vocht te verminderen, maar aluminiumzouten kunnen irritatie van de huid veroorzaken.
Een ander alternatief, vooral een goedkoop alternatief, is huidvriendelijk plakband. Zoals een studie van de Stanford Universiteit aantoont, vermindert de vorming van blaren op de afgeplakte huidzones aanzienlijk. 128 marathonlopers namen deel aan de studie, met als resultaat dat de vorming van blaren op de voet met 40% verminderd kon worden met plakband. (3)
Volgens verder wetenschappelijk onderzoek kan zogenaamd Engels leer (pilotenstof) ook een preventieve werking tegen blaren hebben door de belasting van buiten over een groter oppervlak te verdelen. (4)
Wanneer moet ik naar de dokter gaan met een blaar op mijn voet?
Diabetici moeten bijzonder voorzichtig zijn, omdat zelfs kleine verwondingen langer duren voor ze genezen en ze zijn minder gevoelig voor pijn. Als je diabetisch bent, houd dan zelfs kleine verwondingen, zoals een blaar op je voet, in de gaten, en raadpleeg een arts als je je zorgen maakt.
Blaren op de voet: De beste tips & huismiddeltjes voor blaren op de voeten
Nu de belangrijkste vragen over blaren op de voeten beantwoord zijn, willen we je in dit deel tips geven om vervelende blaren te bestrijden en je ook laten kennismaken met de meest effectieve huismiddeltjes.
Zalfjes en pleisters tegen blaren op de voet
Een blarenpleister is belangrijk voor de behandeling van een blaar op de voet. Er zijn diverse mogelijkheden van verschillende fabrikanten. Merk op dat het pleister er niet afgetrokken mag worden, maar er na verloop van tijd vanzelf af zal komen.
Blaarpleisters kunnen ook als voorzorgsmaatregel worden aangebracht voordat je de voeten veel belast door lange afstanden af te leggen.
Speciale blaarpreventiepatches werden getest in een studie met soldaten. Deze bleken zelfs onder tropische omstandigheden, met zware belasting, een belangrijke bescherming tegen blaren te kunnen bieden. (5)
Voetcrème of hertentalg kan blaren helpen voorkomen. Hertenvet werkt als een beschermende film op de huid en voorkomt dat die gaat schuren en blaren veroorzaakt. Zalf voor zweren, daarentegen, mag niet gebruikt worden voor blaren op de voeten, want bacteriën kunnen zich snel onder de zalf verspreiden en mogelijk ontstekingen veroorzaken.
Huismiddeltjes tegen blaren op de voet
Om blaren op de voeten te voorkomen of te behandelen, kun je ook je toevlucht nemen tot beproefde huismiddeltjes.
Diverse huismiddeltjes kunnen het genezingsproces ondersteunen, maar je moet er niet alleen op vertrouwen.
Deze kunnen de pijn verlichten en mogelijk het genezingsproces versnellen. Hoewel de effectiviteit van deze huismiddeltjes vaak niet in belangrijke mate bewezen is door verschillende studies en wetenschappelijke bevindingen, spreekt individueel onderzoek vaak voor de effectiviteit van deze huismiddeltjes. Naast andere reeds beschreven maatregelen kunnen deze huismiddeltjes heel nuttig en heilzaam voor de gezondheid zijn.
Water en zout
Zout heeft een antibacteriële, ontsmettende en pijnstillende werking en kan daarom gebruikt worden om een blaar te behandelen als het met water verdund wordt. Bevochtig eenvoudig een handdoek met het water- en zoutmengsel en druk het op de blaar op de voet.
Groene thee
Groene thee wordt als uiterst gezond beschouwd, en er worden veel gezondheidsbevorderende effecten aan toegeschreven. Studies tonen aan dat groene thee antioxidanten bevat die zwelling tegengaan en beschermen tegen celbeschadiging. (6)
Om de blaas te behandelen, laat je een theezakje met groene thee in heet water trekken en laat het dan kort afkoelen. Leg dan het theezakje een paar minuten op de wond en herhaal dit proces verschillende keren per dag.
Aloë Vera
Aloë vera bevat mono- en polysachariden (enkelvoudige en meervoudige suikers), die een antibacteriële, antivirale en ontstekingsremmende werking hebben. (7) Daarom kan aloë vera ook helpen bij blaren. Smeer hiervoor eenvoudig aloë vera gel op de blaar, laat de gel drogen en was hem er dan weer af met warm water.
Appelciderazijn
Van appelciderazijn wordt gezegd dat het genezende krachten heeft. Men zegt dat het een positief effect heeft op de stofwisseling, de darmen, de lever, de bloedsuiker en ook op de huid. Er is echter geen duidelijk bewijs van een werkelijk significant effect. (8) Appelciderazijn kan eenvoudig met een stoffen zakdoek op de blaar op de voet gedept worden en schijnt te ontsmetten en tegen bacteriën te werken.
Castorolie
Castorolie bevat ricinolzuur, dat een ontsmettende werking heeft en kan helpen bij huidproblemen zoals acne of neurodermatitis. Castorolie verzacht de huid en kan ook littekens minder zichtbaar maken. Onder bepaalde omstandigheden kan castorolie ook een positief effect hebben op een blaar op de voet. (9) Voor de behandeling moet je de castorolie op de blaar aanbrengen en een nacht laten zitten.
Tea tree olie
Tea tree olie wordt gewonnen uit de bladeren van de zogenaamde Melaleuca alternifolia en het wordt beschouwd als een natuurlijk microbiocide. Studies tonen aan dat tea tree olie een antimicrobiële werking heeft op bacteriën en schimmels en ontstekingsremmend werkt. Daarom is het ook geschikt voor de behandeling van blaren op de voet, want infecties kunnen voorkomen worden. (10)
Om dit te doen moet je een mengsel van tea tree olie en water maken, in een verhouding van 1:3, en dit op de blaar smeren, bij voorkeur met watten. Laat de tea tree olie ongeveer 10 minuten intrekken en spoel dan af met koud water.
Conclusie
Een blaar op de voet kan erg pijnlijk en visueel storend zijn, maar geneest meestal snel. Normaal verdwijnt een blaar vanzelf na een paar dagen. Slecht passende schoenen en de daaruit voortvloeiende wrijving zijn de belangrijkste oorzaken van voetblaren. Je kunt blaren voorkomen door stevige schoenen te dragen, twee paar sokken of vochtinbrengende crème.
Als je een pijnlijke blaar krijgt, of als een blaar opengaat, kunnen blaarpleisters en verschillende huismiddeltjes helpen. Als de blaar niet geneest of ontstoken raakt, is het raadzaam een arts te raadplegen.
Beeldbron: Kaspars Grinvalds/ 123rf
Referenties (10)
1.
Hoffman MD. Etiological Foundation for Practical Strategies to Prevent Exercise-Related Foot Blisters. Curr Sports Med Rep. 2016 Sep-Oct;15(5):330-5. doi: 10.1249/JSR.0000000000000297. PMID: 27618242.
Bron
2.
Lacroix C, Baspeyras M, de La Salmonière P, Benderdouche M, Couprie B, Accoceberry I, Weill FX, Derouin F, Feuilhade de Chauvin M. Tinea pedis in European marathon runners. J Eur Acad Dermatol Venereol. 2002 Mar;16(2):139-42. doi: 10.1046/j.1468-3083.2002.00400.x. PMID: 12046817.
Bron
3.
Lipman GS, Sharp LJ, Christensen M, Phillips C, DiTullio A, Dalton A, Ng P, Shangkuan J, Shea K, Krabak BJ. Paper Tape Prevents Foot Blisters: A Randomized Prevention Trial Assessing Paper Tape in Endurance Distances II (Pre-TAPED II). Clin J Sport Med. 2016 Sep;26(5):362-8. doi: 10.1097/JSM.0000000000000319. PMID: 27070112.
Bron
4.
Rushton RJ. Exploring the Mechanism for Blister Prevention Using Moleskin. Curr Sports Med Rep. 2020 Nov;19(11):451-453. doi: 10.1249/JSR.0000000000000768. PMID: 33156029.
Bron
5.
Sian-Wei Tan S, Kok SK, Lim JK. Efficacy of a new blister prevention plaster under tropical conditions. Wilderness Environ Med. 2008 Summer;19(2):77-81. doi: 10.1580/07-WEME-OR-1243.1. PMID: 18513115.
Bron
6.
National Center for Biotechnology Information (2010): Beneficial effects of green tea: A literature review. In: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2855614/ (Abgerufen am: 02.03.2021)
Bron
7.
Cárdenas C, Quesada AR, Medina MA. Evaluation of the anti-angiogenic effect of aloe-emodin. Cell Mol Life Sci. 2006 Dec;63(24):3083-9. doi: 10.1007/s00018-006-6399-6. PMID: 17131052.
Bron
8.
Scientific Opinion on the substantiation of health claims related to apple cider vinegar and bowel motor function (ID 1377) pursuant to Article 13(1) of Regulation (EC) No 1924/2006, EFSA Journal 2009; 7(9):1230-40, doi:10.2903/j.efsa.2009.1230
Bron
9.
Final report on the safety assessment of Ricinus Communis (Castor) Seed Oil, Hydrogenated Castor Oil, Glyceryl Ricinoleate, Glyceryl Ricinoleate SE, Ricinoleic Acid, Potassium Ricinoleate, Sodium Ricinoleate, Zinc Ricinoleate, Cetyl Ricinoleate, Ethyl Ricinoleate, Glycol Ricinoleate, Isopropyl Ricinoleate, Methyl Ricinoleate, and Octyldodecyl Ricinoleate. Int J Toxicol. 2007;26 Suppl 3:31-77. doi:10.1080/10915810701663150
Bron
10.
Jürgen Reichling, Michael Harkenthal, Reinhard Saller. Australisches Teebaumöl (Melaleucae aetheroleum) Pharmazeutische Qualität, Wirksamkeit und Toxizität. Schweiz. Zschr. GanzheitsMedizin 18, 193–200 (2006). Verlag für GanzheitsMedizin, Basel
Bron